Maand: november 2017

Jiba, helaas …….

Helaas hebben we Jiba moeten laten inslapen en deze keer niet aan ouderdom, maar door een aandoening in de hersenen. Ze was de derde generatie in mijn lijn. De andere Labradors; Jessy, Amby en Damy hebben we allemaal moeten laten inslapen door ouderdom en zijn gemiddeld 15 jaar geworden. Jiba was nog maar 10 ½ jaar. Ze ging de laatste 14 dagen ineens heel snel achteruit. We waren in het bos van Appelscha, waar we een lekkere wandeling zouden maken. Eerst een half uur met Jiba en Mandy, omdat Mandy nog niet zolang mag lopen. Zij is nu vijf maanden. Daarna zouden we Jiba en Mandy terugbrengen naar de auto en dan konden we nog een lekker eind lopen met Kira. Dan kon Jiba, Mandy mooi gezelschap houden. Zo hebben we dat de hele zomer/vakantie ook gedaan. Maar deze keer bleef Jiba maar bij de auto staan en kwam niet achter ons aan. Ze stond vreemd, afwezig om haar heen te kijken en wist niet welke kant ze op moest leek het wel. We kregen niet goed contact met haar. Dan maar aan de riem en haar behoeftes laten doen en weer in de auto. Met Mandy nog een stukje verder gelopen en ook terug naar de auto. Aan Jiba was verder niets te zien. ??? Daarom nog even het bos in met Kira.

De dagen erna bleef Jiba ‘afwezig’ en veel slapen, maar verder geen uiterlijke afwijkingen. Toch maar met haar naar de dierenarts gegaan voor onderzoek en ook daar konden ze niets vinden. Een bloedonderzoek gaf ook geen uitkomst, alle waarden waren heel mooi. Het moest toch iets in het hoofd zijn. De dierenarts vroeg of ze ook iets verkeerds gegeten kon hebben in de vorm van drugsafval, spacecake of ‘verkeerde’ medicijnen …..? Ze leek namelijk wel stoned. Een ander zei weer ‘slaapziekte’, van het ene op andere moment was ze ‘weg’. Daarom was het meest logische wat overbleef een tumor in het hoofd. De enige optie om hierachter te komen was een MRI-scan. Gezien de afwijkingen, prognose en leeftijd, Jiba eerst maar weer meegenomen naar huis. Het weekend ging het eigenlijk heel snel achteruit, alleen maar rondjes lopen, echt de weg kwijt, niet meer eten, op het laatste ook geen lekkere hapjes uit de hand. Ik moest de bek openen om er nog iets in te krijgen en dat voor een Labrador. Dus helemaal niet goed. Daarom hebben we 10 oktober jl. besloten om haar te laten inslapen …….

‘Jiba from the Frisian Village’ was onze vijfde zwarte Labrador en onze derde generatie, Jessy, Damy, Jiba. Ze heeft één keer, in 2012 een nestje gehad, waarvan we ‘Kira from the Frisian Village’ hebben aangehouden. Het meest genieten we van de lange wandelingen met de honden en vooral door de bossen op de eilanden, langs de stranden. Een andere grote passie van mij is het werken met de honden en dan met name de jachttrainingen. Ook met Jiba heb ik leuk gewerkt en mooie B-diploma’s gehaald bij de KNJV. Jiba had niet de bouw en passie van een snelle werkhond, wat tegenwoordig eigenlijk gewenst is op de proeven. En door wat pech-factoren (loopsheid op verkeerde moment, een apport niet binnen), hebben we niet het aantal punten kunnen halen die nodig zijn voor de MAP, helaas!

Damy (Fame from the Frisian Village), haar moeder was juist het tegenovergestelde wat betreft de bouw en werklust en heeft destijds al heel snel haar C, B en MAP-diploma’s gehaald. Zo zie je maar weer, zelfde bloedlijn, toch een hele andere hond. Maar voorop staat natuurlijk, als ze maar gezond en lief zijn en overal mee naar toe kunnen.

We zijn nu heeeeel blij dat we van de zomer een nestje bij Kira hebben gehad en daar één pup van hebben aangehouden. Jiba is nog een hele lieve, opvoedkundig hele goeie grootmoeder voor het nest geweest en daarna natuurlijk ook voor Mandy een super ‘Beppe’.

Clubdag 30 april van de LKN;

Wij, Maureen, Hans, Siebe en Margriet, zijn met onze Lab-jes van een jaar, naar de Clubdag van de LKN te Arnhem geweest. Dit is een fokkerij dag voor nesten waarvan de vader en/of moederhond van het nest, voor zover mogelijk, ook aanwezig is. Het hele nest wordt totaal en individueel gekeurd. Ook is het een leuke terugkomdag van het nest, reünie en tevens een leerzame dag voor onervaren baasjes. De meeste personen die voor het eerst een Labrador (jachthond) hebben, weten vaak niet wat nu leuk is om met je hond te gaan doen. Daarom kan men deze dag informeren en meedoen aan verschillende onderdelen, zoals apport, behendigheid en keuring.

Ieder nest werd ingedeeld in een bepaalde groep. Er waren ongeveer 100 honden verdeeld over drie groepen en de drie onderdelen die rouleerden. Wij moesten eerst naar het ‘apport’ onderdeel. Elke hond mocht een dummy apporteren uit de dekking en uit het water. Mensen die een jachttraining hebben gevolgd, weten wat dit inhoud, anderen komen hier mee in aanraking. Daarna even met ons groepje koffiedrinken en wachten tot we aan de beurt waren bij de behendigheid. Dit is een hindernisbaan voor honden, waarbij de baasjes de hond moeten begeleiden door hoepels en tunnels, over planken en banden, slalommen langs paaltjes, etc.. De kinderen kregen er maar niet genoeg van. Omdat Helma deze dag helaas niet aanwezig kon zijn met Jesper en wel was opgegeven, kon Simba de hindernisbaan met Josine en Koen meerdere keren afleggen. Ook de volwassenen hadden veel pret en dan komt de winnaarsmentaliteit in iedereen naar boven, want het ging op tijd. Nesten streden tegen elkaar…….

Na de lunch hadden we nog één onderdeel te gaan, de exterieur keuring. Vorige Clubdag hadden we nog een uur ringtraining vooraf aan de keuring, maar nu moesten de combinaties er gelijk plat voor. Koekjes, kaas o.i.d. mee, een dunne tentoonstellingslijn om en nog even snel verteld hóe ze moesten lopen, triangel, op en neer en aan welke kant de hond moet lopen. Ook moet je er om denken dat de keurmeester de hond goed kan zien in stand, dus niet te dicht erop. Het was al moeilijk om stil te staan met een onervaren hond, laat staan ook nog mooi ‘vierkant’. Al met al een mooie ervaring met ook nog mooie verslagen, zelfs bij mijn zes week drachtige Kira J (zie ook foto’s)

Op het eind nog even een groepsfoto (per nest) en nagenieten van een leuke, gezellige, leerzame dag!!!

Josine, Koen en Maureen met Simba; Margriet met Kira; Hans met Suzy en Siebe met Leika.

Clubdag LKN L nest

Wachten op de keuring

En dat voor de 1e keer

Kira 6 weken Drachtig

De pups van 2016;

De pups van vorig jaar van Kira en Maxx, drie reuen; Dirk, Simba en Jesper en de twee teefjes, Leika en Suzy hebben we natuurlijk ook het hele jaar door gevolgd. Alle baasjes waren zeer tevreden over de hondjes; karakter, gezondheid, omgang, uiterlijk, daarom heb ik in 2017 dezelfde reu Maxx nog een keer gebruikt bij Kira.

De baasjes met hun Lab-jes zijn allemaal op puppy-cursus geweest, welke ze met goed gevolg hebben afgelegd.

Suzy, Leika en Jesper zaten bij elkaar in de groep. Omdat dit dichtbij was, ben ik regelmatig gaan kijken. Af en toe had ik moeder Kira ook mee, maar wij waren wel een hele grote afleiding voor de pups. Daarom bleef Kira tijdens de training meestal in de auto en ook ik moest m’n mond houden, anders trok ik de aandacht. Na de les was het dolle pret en corrigeerde Kira de ‘boel’ als het te ‘mal’ ging.

Sommige combinaties gingen door met de jonge hondentraining, zo heeft Siebe de hele zomer door getraind met Leika bij de KNJV. Anderen konden door omstandigheden helaas niet doorgaan met een vervolgcursus. Zo belande Helma na een voetoperatie tijdelijk in een scootmobiel, waarbij Jesper haar hulphond werd J en dochter Sanne leerde Jesper de ‘high five’.

Maureen deed met Simba de cursus in de buurt van Workum, waar ze na 10 lessen met een heel mooi certificaat thuiskwam. Frank nam Simba regelmatig mee in de boot om zeebenen te kweken en de kinderen Josine en Koen, gaven Simba ‘zwemles’, waarvan ik hele mooie filmpjes kreeg toegestuurd.

Jantien stuurde een heel mooi filmpje door van de eerste verjaardag van Dirk, met feestmuts op, achter een grote zelfgemaakte taart van hondenbrokjes met banaan. J Ennn mijn ‘Lucky girl’ heeft nog meer geluk gebracht. In de maand maart, dat de pups één jaar werden, kreeg Suzy er een ‘mensen’ zusje bij. Lise en Suzy zijn nu al de dikste maatjes …

Dat is tegenwoordig wel heel leuk, als iemand wat mee maakt, krijg ik hiervan vaak een foto of een filmpje toegestuurd. En voor vragen m.n. in het eerste jaar is de app ook heel gemakkelijk en snel!

Natuurlijk hebben we de Labjes ook thuis opgezocht. Konden we uiteraard hondenverhalen uitwisselen, de stamboom brengen en een leuk fotoboekje met alle belevenissen van de eerste levensweken…….

Pups L nest vervolg