Categorie: Nieuws

Jiba, helaas …….

Helaas hebben we Jiba moeten laten inslapen en deze keer niet aan ouderdom, maar door een aandoening in de hersenen. Ze was de derde generatie in mijn lijn. De andere Labradors; Jessy, Amby en Damy hebben we allemaal moeten laten inslapen door ouderdom en zijn gemiddeld 15 jaar geworden. Jiba was nog maar 10 ½ jaar. Ze ging de laatste 14 dagen ineens heel snel achteruit. We waren in het bos van Appelscha, waar we een lekkere wandeling zouden maken. Eerst een half uur met Jiba en Mandy, omdat Mandy nog niet zolang mag lopen. Zij is nu vijf maanden. Daarna zouden we Jiba en Mandy terugbrengen naar de auto en dan konden we nog een lekker eind lopen met Kira. Dan kon Jiba, Mandy mooi gezelschap houden. Zo hebben we dat de hele zomer/vakantie ook gedaan. Maar deze keer bleef Jiba maar bij de auto staan en kwam niet achter ons aan. Ze stond vreemd, afwezig om haar heen te kijken en wist niet welke kant ze op moest leek het wel. We kregen niet goed contact met haar. Dan maar aan de riem en haar behoeftes laten doen en weer in de auto. Met Mandy nog een stukje verder gelopen en ook terug naar de auto. Aan Jiba was verder niets te zien. ??? Daarom nog even het bos in met Kira.

De dagen erna bleef Jiba ‘afwezig’ en veel slapen, maar verder geen uiterlijke afwijkingen. Toch maar met haar naar de dierenarts gegaan voor onderzoek en ook daar konden ze niets vinden. Een bloedonderzoek gaf ook geen uitkomst, alle waarden waren heel mooi. Het moest toch iets in het hoofd zijn. De dierenarts vroeg of ze ook iets verkeerds gegeten kon hebben in de vorm van drugsafval, spacecake of ‘verkeerde’ medicijnen …..? Ze leek namelijk wel stoned. Een ander zei weer ‘slaapziekte’, van het ene op andere moment was ze ‘weg’. Daarom was het meest logische wat overbleef een tumor in het hoofd. De enige optie om hierachter te komen was een MRI-scan. Gezien de afwijkingen, prognose en leeftijd, Jiba eerst maar weer meegenomen naar huis. Het weekend ging het eigenlijk heel snel achteruit, alleen maar rondjes lopen, echt de weg kwijt, niet meer eten, op het laatste ook geen lekkere hapjes uit de hand. Ik moest de bek openen om er nog iets in te krijgen en dat voor een Labrador. Dus helemaal niet goed. Daarom hebben we 10 oktober jl. besloten om haar te laten inslapen …….

‘Jiba from the Frisian Village’ was onze vijfde zwarte Labrador en onze derde generatie, Jessy, Damy, Jiba. Ze heeft één keer, in 2012 een nestje gehad, waarvan we ‘Kira from the Frisian Village’ hebben aangehouden. Het meest genieten we van de lange wandelingen met de honden en vooral door de bossen op de eilanden, langs de stranden. Een andere grote passie van mij is het werken met de honden en dan met name de jachttrainingen. Ook met Jiba heb ik leuk gewerkt en mooie B-diploma’s gehaald bij de KNJV. Jiba had niet de bouw en passie van een snelle werkhond, wat tegenwoordig eigenlijk gewenst is op de proeven. En door wat pech-factoren (loopsheid op verkeerde moment, een apport niet binnen), hebben we niet het aantal punten kunnen halen die nodig zijn voor de MAP, helaas!

Damy (Fame from the Frisian Village), haar moeder was juist het tegenovergestelde wat betreft de bouw en werklust en heeft destijds al heel snel haar C, B en MAP-diploma’s gehaald. Zo zie je maar weer, zelfde bloedlijn, toch een hele andere hond. Maar voorop staat natuurlijk, als ze maar gezond en lief zijn en overal mee naar toe kunnen.

We zijn nu heeeeel blij dat we van de zomer een nestje bij Kira hebben gehad en daar één pup van hebben aangehouden. Jiba is nog een hele lieve, opvoedkundig hele goeie grootmoeder voor het nest geweest en daarna natuurlijk ook voor Mandy een super ‘Beppe’.

Clubdag 30 april van de LKN;

Wij, Maureen, Hans, Siebe en Margriet, zijn met onze Lab-jes van een jaar, naar de Clubdag van de LKN te Arnhem geweest. Dit is een fokkerij dag voor nesten waarvan de vader en/of moederhond van het nest, voor zover mogelijk, ook aanwezig is. Het hele nest wordt totaal en individueel gekeurd. Ook is het een leuke terugkomdag van het nest, reünie en tevens een leerzame dag voor onervaren baasjes. De meeste personen die voor het eerst een Labrador (jachthond) hebben, weten vaak niet wat nu leuk is om met je hond te gaan doen. Daarom kan men deze dag informeren en meedoen aan verschillende onderdelen, zoals apport, behendigheid en keuring.

Ieder nest werd ingedeeld in een bepaalde groep. Er waren ongeveer 100 honden verdeeld over drie groepen en de drie onderdelen die rouleerden. Wij moesten eerst naar het ‘apport’ onderdeel. Elke hond mocht een dummy apporteren uit de dekking en uit het water. Mensen die een jachttraining hebben gevolgd, weten wat dit inhoud, anderen komen hier mee in aanraking. Daarna even met ons groepje koffiedrinken en wachten tot we aan de beurt waren bij de behendigheid. Dit is een hindernisbaan voor honden, waarbij de baasjes de hond moeten begeleiden door hoepels en tunnels, over planken en banden, slalommen langs paaltjes, etc.. De kinderen kregen er maar niet genoeg van. Omdat Helma deze dag helaas niet aanwezig kon zijn met Jesper en wel was opgegeven, kon Simba de hindernisbaan met Josine en Koen meerdere keren afleggen. Ook de volwassenen hadden veel pret en dan komt de winnaarsmentaliteit in iedereen naar boven, want het ging op tijd. Nesten streden tegen elkaar…….

Na de lunch hadden we nog één onderdeel te gaan, de exterieur keuring. Vorige Clubdag hadden we nog een uur ringtraining vooraf aan de keuring, maar nu moesten de combinaties er gelijk plat voor. Koekjes, kaas o.i.d. mee, een dunne tentoonstellingslijn om en nog even snel verteld hóe ze moesten lopen, triangel, op en neer en aan welke kant de hond moet lopen. Ook moet je er om denken dat de keurmeester de hond goed kan zien in stand, dus niet te dicht erop. Het was al moeilijk om stil te staan met een onervaren hond, laat staan ook nog mooi ‘vierkant’. Al met al een mooie ervaring met ook nog mooie verslagen, zelfs bij mijn zes week drachtige Kira J (zie ook foto’s)

Op het eind nog even een groepsfoto (per nest) en nagenieten van een leuke, gezellige, leerzame dag!!!

Josine, Koen en Maureen met Simba; Margriet met Kira; Hans met Suzy en Siebe met Leika.

Clubdag LKN L nest

Wachten op de keuring

En dat voor de 1e keer

Kira 6 weken Drachtig

De pups van 2016;

De pups van vorig jaar van Kira en Maxx, drie reuen; Dirk, Simba en Jesper en de twee teefjes, Leika en Suzy hebben we natuurlijk ook het hele jaar door gevolgd. Alle baasjes waren zeer tevreden over de hondjes; karakter, gezondheid, omgang, uiterlijk, daarom heb ik in 2017 dezelfde reu Maxx nog een keer gebruikt bij Kira.

De baasjes met hun Lab-jes zijn allemaal op puppy-cursus geweest, welke ze met goed gevolg hebben afgelegd.

Suzy, Leika en Jesper zaten bij elkaar in de groep. Omdat dit dichtbij was, ben ik regelmatig gaan kijken. Af en toe had ik moeder Kira ook mee, maar wij waren wel een hele grote afleiding voor de pups. Daarom bleef Kira tijdens de training meestal in de auto en ook ik moest m’n mond houden, anders trok ik de aandacht. Na de les was het dolle pret en corrigeerde Kira de ‘boel’ als het te ‘mal’ ging.

Sommige combinaties gingen door met de jonge hondentraining, zo heeft Siebe de hele zomer door getraind met Leika bij de KNJV. Anderen konden door omstandigheden helaas niet doorgaan met een vervolgcursus. Zo belande Helma na een voetoperatie tijdelijk in een scootmobiel, waarbij Jesper haar hulphond werd J en dochter Sanne leerde Jesper de ‘high five’.

Maureen deed met Simba de cursus in de buurt van Workum, waar ze na 10 lessen met een heel mooi certificaat thuiskwam. Frank nam Simba regelmatig mee in de boot om zeebenen te kweken en de kinderen Josine en Koen, gaven Simba ‘zwemles’, waarvan ik hele mooie filmpjes kreeg toegestuurd.

Jantien stuurde een heel mooi filmpje door van de eerste verjaardag van Dirk, met feestmuts op, achter een grote zelfgemaakte taart van hondenbrokjes met banaan. J Ennn mijn ‘Lucky girl’ heeft nog meer geluk gebracht. In de maand maart, dat de pups één jaar werden, kreeg Suzy er een ‘mensen’ zusje bij. Lise en Suzy zijn nu al de dikste maatjes …

Dat is tegenwoordig wel heel leuk, als iemand wat mee maakt, krijg ik hiervan vaak een foto of een filmpje toegestuurd. En voor vragen m.n. in het eerste jaar is de app ook heel gemakkelijk en snel!

Natuurlijk hebben we de Labjes ook thuis opgezocht. Konden we uiteraard hondenverhalen uitwisselen, de stamboom brengen en een leuk fotoboekje met alle belevenissen van de eerste levensweken…….

Pups L nest vervolg

Moandei – “Mandy”;

En uiteindelijk mocht de ‘gele’ pup blijven!!!
Het was eigenlijk nog niet de bedoeling dat we een pup zouden houden, maar doordat de fam. Hulscher, hun nieuwe huis nog niet klaar was, paste het hen niet om een pup te nemen. Dit was wel heel jammer voor hun, omdat ze er al een jaar naar hadden uit gekeken en hier ook al hadden kennis gemaakt met ons en de honden. De familie heeft ook alles meegekregen van dekking, tot drachtigheid, tot geboorte en ze zijn zelfs nog op kraamvisite geweest….
Door dit voorval en dat oma Jiba al minder werd, m.n. in het lopen, hebben we langzaamaan besloten om er een pup bij te houden. Er waren tenslotte drie teefjes en of Kira weer een nestje zal krijgen, weten we nog niet. Het moet uitkomen met de vakanties, het moet lukken en dan ook nog voor het achtste jaar!

Nadat donderdag de laatste pup was vertrokken, hadden we gelijk al een probleempje. Wij hadden met een groepje een weekend Maastricht geboekt met kaarten voor André Rieu. Omdat die ook al een jaar van tevoren besteld waren, wisten wij toen nog niet wanneer we een nestje zouden krijgen en al helemaal niet dat we een pup zouden houden.
Gelukkig woont onze dochter, Imke, nu op de boerderij, dus genoeg ruimte voor onze drie honden. Ze heeft hier vaak nestjes en pups meegemaakt, daardoor weet ze gelukkig wel hoe ze ermee om moet gaan.
Daar een hok gemaakt, waar we alle vier de Labjes vrijdagmiddag veilig in hebben gedaan, tot zij uit het werk kwamen. Alles is uiteindelijk weer heel goed verlopen en ‘pup’ is gelijk uit logeren geweest en heeft met van alles en iedereen o.a. hun bruine Labrador, Benthe, kennis gemaakt. ‘Pup’ had nog geen naam, dus het was nog steeds Puppieeee…….
Het was ons 13e nest, dat is de letter ‘M’ in het alfabet. De ‘ie’ klank van ‘puppie’ doet het altijd goed; Jessy, Amby, Damy, Jiba, Kira, …
De pups zijn op maandag geboren, ‘Moandei’, dus “Mandy”!

Meer foto’s van “Mandy”

10 juli;  Pups 8 weken en ‘uitgevlogen’

De pups zijn deze week allemaal ‘uitgevlogen’ op één na J Het was een hele moeilijke keuze deze keer. Ik val nl. altijd op ‘het rode bandje’ en wilde me daar deze keer eigenlijk niet door laten leiden. Dan dacht ik weer de ‘groene’, dan weer de ‘rode’ tot dat Jan, op terugreis van Terschelling, even langs kwam. Hij maakte het mij nog moeilijker, want hij zei de ‘gele’. Jan kijkt m.n. naar het uiterlijk, de hoekingen en standen. De karakters ontlopen elkaar niet zoveel en de interesse in apportjes e.d. ook niet. Ook zijn ze allemaal ‘waterproof’, goed aan lawaai gewend, onweer bestendig en schotvast. De ene dag is de ene wat meer op de voorgrond en de andere dag weer een andere. Als het spelen onderling er ‘te’ hard aan toe gaat, gaat Jiba liggen grommen; “Kan het ook wat zachter?’ en Kira gaat ertussen staan als spelleider.

Ik had wel gezien en gevoeld, dat de ‘gele’ het pittigste/brutaalste/bijterigste was en ook de enige die al blafte. Daarentegen was ze wel de kleinste en lichtste in gewicht. De pups wegen nu ongeveer het aantal weken in kg. min een kilo. Dit groeien, van een kilo in de week, gaat door tot op een leeftijd van ong. 20 weken, dan zijn ze dus ook ongeveer 20 kg. (of iets minder).

Gelukkig ging de reu eerst weg, had ik nog even bedenktijd. De reu, die met het blauwe bandje, officieel “Maxx Jr. from the Frisian Vilage” ging met Feitze en fam. mee naar huis waar ook nog een andere zwarte 11 jarige Labrador reu woont. Ze gaan de pup “Diesel” noemen.

Een dag later werd de ‘Groene’ opgehaald door fam. Postma. Jan ging voor de ‘jachtknobbel’, hij wil graag in de toekomst z’n hond ‘Maggy’ meenemen voor de jacht.  Maar eerst gaat ze thuis kennismaken met een kleine zwarte Chihuahua. Nu zijn ze nog ongeveer even groot en even zwaar.

Op donderdag werd de laatste opgehaald ‘de rode’! De knop is om en de ‘gele’ blijft dus bij ons. Ook is het wel gemakkelijk, want dit is de pup die de chip mist en moet hier dus weer opnieuw gechipt worden. Papieren/nummers moeten worden aangepast en het paspoort moet met het goeie chipnummer gesealed worden, zodat er niet met de gegevens van de pup ‘geknoeid’ kan worden.

De ‘rode’ blijft ook in Dronrijp en komt op de boerderij bij Wilma, Anton en kleine Niek. Ze gaan de pup “Luna” noemen. Ook gaan we de eerste lessen van de puppytraining bij hen in en om de boerderij doen. Mooi centraal, want alle puppy’s blijven in Friesland.

Pups vijf weken 19juni: …….

Afgelopen week kwam dochter Imke weer langs om te helpen bij het ontwormen, 18 nageltjes knippen en mooie plaatjes te schieten …….
Ook nam ze hun bruine Labrador, Benthe, mee op visite. Jiba en Kira kennen deze hond zo goed, dat dat was helemaal geen punt voor Kira, dat ze kennis maakte met de pupjes.
Het was de tweede keer dat de pups ontwormd werden en nu kregen ze een lekker hapje vlees erachteraan, dat de vieze ontwormingspasta was gauw weggewerkt. 
De volgende dag kregen ze nog een keer een lekker vleeshapje en deze keer uit hun eigen voerbakje. Nu zijn het echte Labradors, dat dit was geen probleem voor ze. In ‘een zucht en een scheet’ was het bakje leeg. De volgende dag kregen ze voor het eerst hun geweekte Proplan puppybrokjes en de hoevellheid wordt nu elke dag opgevoerd.
Kira geeft nu ong. nog vijf à zes keer melk en ze krijgen nu vier keer geweekte brokjes erbij. En dit allemaal heerlijk buiten. Het was de afgelopen week heerlijk weer, dat de pups lagen van ’s morgens 7.00 tot ’s avonds 23.00 uur buiten. Meestal zelfs in de schaduw omdat het tè warm was. Een keer heb ik ze zelfs in de lekkere koele garage gelegd, omdat er buiten niet meer een koel plekje te bekennen was. Dik 30º!

Ook is er elke dag wel iemand op visite geweest, ‘pupkijkers’ en ‘pupkopers’. Het is natuurlijk elke keer weer een feest om puppy’s te mogen bekijken en te knuffelen. Wie welke pup, teefje, krijgt is nog niet bekend. Dat is nog te vroeg om dat te kunnen bepalen, maar wel is zeker dat er ook één blijft en dat alle andere nestgenoten ook in Friesland blijven. En omdat er maar één reutje is, weet die eigenaar/gezin wel welke pup hij krijgt, nl. ‘de blauwe’.
Maxx jr. wordt Diesel!
Het worden/zijn, al hele leuke, kwispelende, compacte, vierkante, zwarte mini Labjes met weer een prachtige ‘stop’. Echt weer trots op het mooie stel, van Kira en Maxx …….

Meer foto’s in het fotoalbum M nest

5 juni Pinkstermaandag;  de puppy’s zijn nu drie weken …….

Tussen de twee en drie weken gebeurt er heel veel in het leven van de pups. De oogjes en oortjes gaan open. De tandjes komen door. De puppy’s krijgen een wormkuur, de nageltjes worden geknipt ennn de pootjes komen eronder. D.w.z. het tijgeren wordt ‘dronkenmans’ lopen. Omdat er meer ‘leven’ in de pups komt, gaan ze nu ook verhuizen naar de kamer. Hier krijgen ze alle natuurlijke geluiden mee. Radio, TV, stofzuiger en de vele geluiden die de mensen zelf maken.

Omdat het nog steeds lekker warm was, konden de pups ook wel even naar buiten. Lekker in het zonnetje en een beetje in de schaduw van de blaadjes van de bomen. Volgens mij zijn de puppy’s weer helemaal tevreden, want ik hoor ze bijna niet. Lekkere volle buikjes en alweer meer dan 2 kg.

Meer foto’s in het fotoalbum

15 mei 2017 De pups van Kira en Maxx zijn geboren …

Na een hele (moeder)dag van kuilen graven, 9 stuks, en zich daarin verstoppen, begonnen ’s avonds de (voor)weeën te komen. Vorige keer waren er na twee uren al puppy’s, dan ga je ervan uit dat het deze keer ook niet meer zo lang zal duren. Maar na een hele nacht te zijn opgebleven en maar achter Kira aanlopen met een zaklamp als ze naar buiten wilde, werd dan eindelijk om 6.25 uur de eerste pup toch nog buiten geboren. De vogeltjes waren om 4.45 uur alweer begonnen te fluiten en het was intussen alweer licht, dat een zaklamp was niet meer nodig. In de gang stond de werpkist, dat daar de pup gauw naartoe gebracht en Kira liep natuurlijk mee. Een mooi zwart teefje, van bijna een pond, wat het direct goed deed. Terwijl deze pup lag te drinken, kwamen al gauw de volgende weeën en een half uurtje later was nr. twee er. Ook een teefje van bijna een pond. Deze kon ook gelijk de tepel al vinden. Mooi om te zien, hoe de natuur dit regelt. Alles op de neus, want ze zien en horen niets. Om 7.45 uur kwam de volgende, een reutje. Toen nam Kira even de tijd, ze was heel relaxt en om 9.30 uur was nummer vier er. Ook een teefje. En 10.45 uur kwam er nog één, deze lag in stuitligging en was zo’n dikkerd, dat hij eigenlijk niet langs het geboortekanaal kon. Ik heb nog van alles geprobeerd om hem te redden, maar dat is niet gelukt. Wel heel jammer, want het pupje zag er zo mooi en gaaf uit en er stonden deze keer nogal wat mensen voor een reutje op de lijst. Maar ook dit is de natuur….
Al met al een heel mooi egaal nest, met een gewicht dat niet meer dan 35 gram verschilt tussen de lichtste en de zwaarste pup.

Zondag 14 mei, moederdag. Kira aan het verstoppertje spelen!

Wie is wie?                                            Melk genoeg!